کد مطلب:124731 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:191
کشتار جمعی
عمل كرد معاویه با دگراندیشان و مخالفان خود به ویژه هواداران اهل بیت و شیعیان علی بن ابی طالب عبرت آموز است. معاویه و عمالش آن چنان رعب و وحشت در بلاد اسلامی مستقر ساختند كه هر صدای مخالف را در گلو خفه می نمودند. زندان و تبعید و شكنجه آسان ترین این روش هاست. معاویه دستور داد نام شیعیان از دیوان
[ صفحه 106]
بیت المال كه سهم دریافت می كردند. حذف كنند. هر كس را متهم به شیعه بودن بود گرچه شاهدی بر آن اقامه نشود، به قتل برسانند! [1] .
معاویه دستور داد شیعیان علی را هر جا دست رسی پیدا كردند دست و پای آنان را قطع و به چشمان آنان میل گداخته بكشند و آنان را به دار آویزید. [2] به برخی از جولان ها و جنایاتی توسط عمال دست نشانده و یا خود معاویه صورت گرفته اشاره می كنیم.
در سال 39 هجری نعمان بن بشیر را با دو هزار مسلح به عین التمر (نزدیك انبار) اعزام كرد این گروه با گروه هزار نفری مالك بن كعب درگیر می شوند و یاران مالك دلاورانه می ستیزد و تنها صد نفر از آنان زنده می مانند. [3] .
در همین سال عبدالله بن مسعدة فرازی را به همراه هزار و هفتصد نیرو به «تیماء» (منطقه ای در مسیر طریق الحج شام به مكه) گسیل می دارد كه امام علی علیه السلام مسبب بن نخبه فزاری را به همراه گروهی به سوی آنان اعزام می نماید در درگیری شدید نیروهای معاویه شكست خورده و طرف شام فرار می كنند. [4] .
در همین سال معاویه ضحاك بن قیس را با سه هزار نیرو به «واقصه» (مكانی در مسیر مكه) بسیج می نماید و دستور قتل و غارت به خصوص پیروان علی علیه السلام به وی می دهد كه هنگامی كه امام علی علیه السلام با خبر می شود نیروی چهار هزار نفری به فرماندهی حجر بن عدی به سوی آنان بسیج می كند كه آنان را منهدم نموده ضحاك به سوی شام فرار می نماید. [5] كه این مقاومت ها نشان آن است كه در
[ صفحه 107]
زمان امام علی صلابت تشكل همسو آسیب ندیده است و به تهاجم ها و جولان های معاویه پاسخ مناسب می دهد.
[ صفحه 106]
بیت المال كه سهم دریافت می كردند. حذف كنند. هر كس را متهم به شیعه بودن بود گرچه شاهدی بر آن اقامه نشود، به قتل برسانند! [1] .
معاویه دستور داد شیعیان علی را هر جا دست رسی پیدا كردند دست و پای آنان را قطع و به چشمان آنان میل گداخته بكشند و آنان را به دار آویزید. [2] به برخی از جولان ها و جنایاتی توسط عمال دست نشانده و یا خود معاویه صورت گرفته اشاره می كنیم.
در سال 39 هجری نعمان بن بشیر را با دو هزار مسلح به عین التمر (نزدیك انبار) اعزام كرد این گروه با گروه هزار نفری مالك بن كعب درگیر می شوند و یاران مالك دلاورانه می ستیزد و تنها صد نفر از آنان زنده می مانند. [3] .
در همین سال عبدالله بن مسعدة فرازی را به همراه هزار و هفتصد نیرو به «تیماء» (منطقه ای در مسیر طریق الحج شام به مكه) گسیل می دارد كه امام علی علیه السلام مسبب بن نخبه فزاری را به همراه گروهی به سوی آنان اعزام می نماید در درگیری شدید نیروهای معاویه شكست خورده و طرف شام فرار می كنند. [4] .
در همین سال معاویه ضحاك بن قیس را با سه هزار نیرو به «واقصه» (مكانی در مسیر مكه) بسیج می نماید و دستور قتل و غارت به خصوص پیروان علی علیه السلام به وی می دهد كه هنگامی كه امام علی علیه السلام با خبر می شود نیروی چهار هزار نفری به فرماندهی حجر بن عدی به سوی آنان بسیج می كند كه آنان را منهدم نموده ضحاك به سوی شام فرار می نماید. [5] كه این مقاومت ها نشان آن است كه در
[ صفحه 107]
زمان امام علی صلابت تشكل همسو آسیب ندیده است و به تهاجم ها و جولان های معاویه پاسخ مناسب می دهد.
[1] صلح الحسن، ص 322.
[2] همان، ص 321.
[3] طبري، ج 4، ص 384.
[4] همان، ص 385.
[5] همان، ص 386.